هفتم صفر روز شهادت سبط اکبر امام مجتبی ^{علیه السلام} تسلیت باد.

زنان انبیاء و رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} و معصومین ^{علیهم السلام} درجات متفاوتی داشته اند:

1.        زنانی که هم همسر، هم مادر و هم أم المؤمنین بودند.

2.       زنانی که هم همسر و هم مادر بودند اما أم المؤمنین نبودند.

3.       زنانی که همسر بودند اما مادر نبودند.

4.       زنانی که زن شوهرشان بودند اما همسر ایشان نبودند.

ام الفضل را همسر امام مجتبی ^{علیه السلام} دانسته اند که نقشه شهادت ایشان را اجرا کرد. وی اگرچه به عقد ایشان درآمده بود اما به چند دلیل همسر (به معنای واقعی کلمه) ایشان نبود:

1.       وی خائن بود زیرا طراحی قتل ایشان و اجرای آن را به عهده داشت، هم نسبت به به شوهرش هم نسبت به اهل البیت پیامبر، هم نسبت به نساء النبی (و نساء الإمام)، هم نسبت به اسلام.

2.       وی از اهل بیت حجت خدا نبود، زیرا نه فرزندی برای امام آورد. پس نه لیاقت همسری (زوجیّت) برای حجت خدا و نه لیاقت مادری (امیّت) برای فرزندان حجت خدا نداشت.

خدا در قرآن زنانی را نام می برد که شوهرشان از انبیاء بودند اما آنها را همسر آنان ندانسته است:

-         چنین زنانی لیاقت مادر شدن برای نبی یا رسول الهی را نداشته اند.

-         چنین زنانی لیاقت همسری (به معنای واقعی کلمه) برای نبی یا رسول الهی نداشته اند.

-         زنانی که جزو اهل بیت یک پیامبر/حجت خدا قرار گیرند، همسر واقعی وی محسوب می شوند.

-         زنانی نازا که شوهرشان نبی بوده، پس از مادر شدن لیاقت همسری و مادری نیز یافته اند.

3.       وی صرفاً زن (إمرأه) آن حضرت بود.

همانطور که خدا در قرآن چندین زن به ظاهر مؤمن و همسر حجت خدا را نام برده است ولی آنها را با لفظ «إمرأه» نام برده است نه با لفظ «زوجه»:

-         زن دوم حضرت نوح

-         زن دوم حضرت لوط

-         دو زن از زنان پیامبر اسلام (نساء النبی)

به همین استدلال می توان زن حضرت جواد الأئمه ^{علیه السلام} را نیز نام برد که قاتل ایشان شد.

نتیجه گیری: زنانی که لیاقت همسری حجت خدا نداشته اند، صرفاً ارزش حیوانی داشته اند و سهمی از ارزش انسانی و معنوی و ملکوتی نبرده اند.

انتشار در تاریخ 9/9/93 توسط دکترسیدمهدی موحدابطحی